Vandaag heb ik een hele dag op de vlasmarkt in Dreischor gestaan om mijn training van Overgewicht naar Evenwicht die in september start, te promoten. Ik ga kijken of Schouwen Duiveland hier klaar voor is!
Mensen konden vandaag bij mij op mijn Tanita weegschaal gratis hun vetpercentage laten meten. Ik denk dat ik vandaag wel zo'n 150 a 175 mensen heb gewogen. Veel 'wat oudere mensen' waren heel benieuwd hoe zij er voor stonden maar ook de mensen, met wat wij noemen 'een prima figuur, wilde graag weten of alles in orde was.
Maar wat mij deze keer zo verbaasde, is dat alle mensen die misschien wel eens 'geconfronteerd' mochten worden met hun gewicht, hun vetpercentage, al van een eindje riepen van 'oh nee hoor, dat ga ik echt niet doen! Ik weet heus wel dat ik te zwaar/te veel vet heb'! En als ik dan zei dat het misschien wel weer eens een stimulans zou kunnen zijn om daadwerkelijk weer die confrontatie aan te gaan, dan wuifde ze dat weg. Vertelde mij dat ze dan de rest van de dag 'een slechte dag' zouden hebben!
Wat bijzonder! Als je er maar niets over zegt of als je er maar niet aan denkt, dan zou je, wat betreft je gewicht/je vet percentage, een prima dag hebben! Maar als je er wat van zou zeggen, of erger nog, het zou aflezen van het bonnetje dat uit de weegschaal komt, dan is je hele dag verpest!
Hoe komt het toch dat mensen het zo moeilijk vinden om die confrontatie aan te gaan? Ik kan mij daar wel een aantal dingen bij voorstellen. Als gedragstherapeut confronteer ik graag mensen hiermee en daag ik ze uit om dan 'het juiste antwoord' te geven. Maar ik ben heel benieuwd of dit voor jullie ook herkenbaar is en wat jullie antwoord is op de vraag:
HOE KOMT HET DAT VEEL MENSEN HET ZO MOEILIJK VINDEN OM DE CONFRONTATIE MET HUN GEWICHT AAN TE GAAN?
Ik hoor het graag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten